Od samog početka njegov rad odlikovali su izuzetna širina i raznovrsnost repertoara horske, simfonijske i scenske muzike, izvanredna postignuća u svim ovim oblastima i brojna priznanja – počev od Prve nagrade na Jugoslovenskom takmičenju mladih umetnika u Zagrebu 1989, preko najznačajnijih profesionalnih priznanja u domaćoj muzici: nagrade na Međunarodnoj tribini kompozitora, godišnje nagrade Udruženja muzičkih umetnika, nagrade Grada Beograda, Zlatnog beočuga, godišnje nagrade časopisa Muzika klasika, Vukove nagrade i drugih. Intenzivno nastupa na domaćim i inostranim scenama.

Od 1992. godine je stalni dirigent Simfonijskog orkestra i Hora RTS sa kojima je izveo veliki broj horskih, simfonijskih i vokalno simfonijskih ostvarenja svetske i domaće baštine, od kojih značajan broj čine premijerna izvođenja. Najveći broj tih koncerata snimljen je za radio i TV, a oni su i osnova obimne Suđićeve diskografije.

Sarađivao je od 1989. godine i sa Beogradskom filharmonijom i sa tim ansamblom u svojstvu stalnog gosta dirigenta bio na turneji u Kini, nastupao na BEMUS-u i dirigovao brojnim koncertima na kojima su, pored ostalih, svirali i Najdžel Kenedi i Maksim Vengerov. Krunu te saradnje predstavlja CD sa delima Sergeja Rahmanjinova.

Operskom dirigovanju posvetio se 1993. godine, vodeći ansambl Opere Narodnog pozorišta u Beogradu, a u sezoni 1999/2000. bio je njegov šef-dirigent. Generalni muzički direktor Opere bio je 2004/2005. U svoju bogatu biografiju ubeležio je mnoga izvođenja standardnog baletskog i operskog repertoara, dok se, među gostovanjima, izdvaja nastup na Atinskom festivalu 1998. godine (Karmen).

Maestro Bojan Suđić postaje gost-dirigent Kraljevske opere u Stokholmu 1998. godine, da bi se ta saradnja produbila i dovela ga na mesto rezidencijalnog dirigenta 2000. godine. Sa ovim ansamblom ostvario je više od 150 operskih i baletskih predstava, a vrhunac zajedničkog rada uz ostvarenih 10 premijera predstavljao je i nastup na festivalu u Visbadenu 2003. godine (Labudovo jezero). Plodnu saradnju ostvario je i sa ansamblom Helsinške nacionalne opere. Bio je gost-dirigent preko 40 orkestara u regionu i svetu, između kojih se nalaze i Simfonijski orkestar RTV Slovenije iz Ljubljane, Crnogorski simfonijski orkestar, Zagrebački simfoničari RTZ, Zagrebačka filharmonija i Riječka filharmonija (Hrvatska), Makedonska filharmonija iz Skoplja, Simfonijski Radio orkestar iz Sofije i Plovdivska filharmonija (Bugarska), Budimpeštanski simfonijski orkestar (Mađarska), Rimski simfonijski orkestar (Italija), Karintski simfonijski orkestar iz Klagenfurta (Austrija), Novosibirska filharmonija, Moskovski kamerni orkestar i Simfonijski orkestar „Kapela“ iz Sankt Petersburga (Rusija), Helsinška

filharmonija, Helsinška nacionalna opera i Turku filharmonija (Finska), Simfonijski orkestar iz Odenzea (Danska), Kraljevska opera u Stokholmu, Simfonijski orkestar iz Vesterosa i Simfonijski orkestar iz Umea (Švedska), Simfonijski orkestar iz Porto Alegrea (Brazil), i Čileanski simfonijski orkestar iz Santiago de Čilea. Od 2010. godine intenzivno sarađuje sa OFUNAM orkestrom iz Meksiko sitija, sa kojim 2016. godine diriguje i svečani koncert povodom 80 godina postojanja ovog ansambla uz violinistu Vadima Rjepina.

Maestro Bojan Suđić u ulozi profesora vodi Simfonijski orkestar FMU od 2005. godine. Pod njegovim dirigentskim vođstvom studenti FMU nastupali su sa zapaženim uspehom, svirajući zahtevnu partituru Malerove 8. simfonije, Šostakovičevu 1. i 5. simfoniju, Berliozov, Verdijev i Mocartov rekvijem, Šeherezadu Rimskog-Korsakova, Slike sa izložbe Musorgskog, Betovenove simfonije br 3. i 5., Sibeliusovu 2. simfoniju, Mocartovu simfoniju br. 39…

Nastupajući sa različitim ansamblima maestro Suđić ostvaruje misiju predstavljanja novih dela domaćih autora i manje poznatih ili zbog kompleksnosti ređe izvođenih ostvarenja iz svetske istorijske baštine. Od ponovnog dolaska u RTS na mesto umetničkog direktora i šefa dirigenta 2005. godine, maestro Bojan Suđić kontinuirano širi i repertoar Simfonijskog orkestra i Hora RTS, dobijajući priznanja muzičke javnosti za visoki kvalitet ostvarenih koncerata i snimaka.

„Osnova Suđićeve umetnosti je spoj izrazite muzikalnosti i prefinjenog, autoritativnog i preciznog dirigentskog gesta. Uz poznavanje obimne literature i odgovoran odnos prema partituri, solistima i ansamblu sa kojim radi, Suđić muziku vaja kao vlastiti kreativni čin. U tom poduhvatu sasvim je specifičan upravo postignuti složeni balans između inspiracije i zanatske veštine, izražajnosti i dejstvenosti, visoke motivisanosti i racionalne kontrole svih parametara izvođenja.“(2)

„On je prirodni talenat sa izuzetnim stilom i sa jednom od najlepših tehnika koju sam ikada video.“(3)

(1) Prof. dr. Sonja Marinković, FMU u Beogradu

(2) Zorica Premate, muzikolog, Radio Beograd

(3) Mats Liljeros, Huvudstadtsbladet, Helsinki