Beogradski čelo fest, posvećen umetnosti sviranja na violončelu kao solo instrumentu i u najrazličitijim zvučnim kombinacijama, održava se ove godine četrnaesti put, od 23. do 30. novembra, u organizaciji Centra beogradskih festivala – CEBEF-a. Ovogodišnji Čelo fest svečano otvara Simfonijski orkestar RTS pod upravom dirigenta Aleksandra Kojića, uz miljenike beogradske publike – violinistu Romana Simovića i violončelistu Dragana Đorđevića, kao i izuzetnog makedonskog pijanistu Dina Imerija, kao soliste u Trostrukom koncertu Ludviga van Betovena. Na programu je i popularna Simfonija br. 9 „Iz Novog sveta“ Antonjina Dvoržaka. Koncert se realizuje u saradnji sa Muzičkom produkcijom RTS.

Zahvaljujući svom briljantnom virtuozitetu i urođenoj muzikalnosti, te bezgraničnoj mašti, violinista Roman Simović nastupa na svim kontinentima, svirajući na mnogim vodećim svetskim scenama, uključujući Veliku dvoranu Konzervatorijuma „Čajkovski”, Marijinski teatar u Sankt Peterburgu, Veliku operu u Tel Avivu, dvorane „Viktorija” u Ženevi, „Rudolfinum” u Pragu, „Barbican” u Londonu, „Grieg” u Bergenu, „Rahmanjinov” u Moskvi, Centar umetnosti u Seulu. Kao solista muzicira s najuglednijim orkestrima poput Londonskog simfonijskog orkestra i Orkestra Nove Škotske u Kanadi, simfonijskih orkestara Marijinskog teatra i „Regio” u Torinu, „Academy St. Martin in the Fields“, Kamernog orkestra „Franc List” (Mađarska), Praške filharmonije. Sarađuje sa vodećim svetskim dirigentima među kojima su Valerij Gergijev, Antonio Papano, Danijel Harding, Ser Sajmon Retl, Đanandrea Nozeda, Kristijan Jarvi, Tjeri Fišer, Jirži Belohlavek, Pablo Heras Kasado, Nikolaj Znajder i drugi. Čest je gost najznačajnijh muzičkih festival kao što su Bele noći u Sankt Peterburgu, Moskovska zima i Istočni festival „Valerij Gergijev” u Moskvi, Sion i Verbije u Švajcarskoj, Bergen u Norveškoj, ili festivali u Portogruaru (Italija) i Granadi (Španija), sarađujući sa renomiranim umetnicima Leonidasom Kavakosom, Juđom Vang, Gotjeom Kapisonom, Pablom Ferandezom, Tabeom Cimerman, Mišom Majskim, Šlomom Mincom, Fransoa Leleom, Itamarom Golanom, Simonom Trpčeskim, Žanin Jansen, Julijanom Rahlinom, Vadimom Rjepinom, Jevgenijem Kisinom, Nikolajem Luganskim, Antoniom Menezesom i drugima.
Angažovan je kao gostujući profesor na Kraljevskoj muzičkoj akademiji u Londonu, a svoje bogato pedagoško iskustvo prenosi i polaznicima majstorskih kurseva u SAD-u, Velikoj Britaniji, Južnoj Koreji, Srbiji, Crnoj Gori, Izraelu Japanu, Italiji, Švedskoj, Australiji, kao i na Festivalu u Verbijeu. Od 2010. godine deluje kao koncertmajstor Londonskog simfonijskog orkestra. Njegova obimna diskografija uključuje dva najnovija izdanja na etiketi „LSO Live”: upravo objavljeni album sa Londonskim simfonijskim orkestrom i Ser Sajmonom Retlom sa snimcima Violinskog koncerta op. 24 Mikloša Rože i Drugog koncerta za violinu i orkestar Bele Bartoka, kao i solistički Ce De sa svih šest sonata za violinu solo Ežena Isaija. Svira na violini Antonija Stradivarija iz 1709, koju mu je na korišćenje dao Džonatan Moulds.

Dragan Đorđević jedna je od najoriginalnijih umetničkih ličnosti u našoj zemlji. Sarađivao je sa umetnicima kao što su Julijan Rahlin, Itamar Golan, Emil Tabakov, Manuel Hernandez-Silva, Roman Simović, Nemanja Radulović, Maksim Rizanov, Klemens Šuld, Tan Dun, Denis Šapovalov, En Šao, Mihail Šerbahov, Srboljub Dinić, Bojan Suđić, Alena Bajeva, Minčo Minčev i drugi. Od mnogobrojnih nastupa, izdvajaju se oni na festivalima „City of London“, „BBC Proms“, Festival „Auvers – sur – Oise“, „George Enescu“, „Sion Valais“, kao i BEMUS, NOMUS, Ohridsko leto, Kotor Art, Čelo Fest, Ravanelius itd.
Dugi niz godina bio je solo čelista ansambla „Double Sens“ Nemanje Radulovića, sa kojima je nastupao i snimao za „Deutsche Grammophon“ i „Warner Classics & Erato“. Bio je gostujući solo čelista Simfonijskog orkestra Marijinskog teatra u Sankt Peterburgu (na poziv Valerija Gergijeva). Kao solista i kamerni muzičar nastupao je u Americi, Kini, Rusiji, Norveškoj, Belgiji, Rumuniji, Monaku, Koreji, Austriji, Nemačkoj, Velikoj Britaniji, Fancuskoj i mnogim drugim zemljama, a takođe je sarađivao sa brojnim orkestrima širom Evrope. Redovni je profesor na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu.

Dino Imeri je poznati makedonski pijanista i kompozitor mlađe generacije, poznat kao „čarobnjak za klavirom“ („OPS Magazine“, Francuska). Njegovo muziciranje krasi „rafiniranost zvuka, besprekorna tehnika, instrumentalna kultura i izuzetan kvalitet interpretacije“ (E. Doceva, Kultura.bg). Nastupao je u Londonu, Rimu, Kanu, Strazburu, Ljubljani, Zagrebu, Dubrovniku, Beogradu, Sofiji i mnogim drugim gradovima, kao i sa eminentnim orkestrima među kojima su Filharmonijski orkestar Strazbura, Sofijska filharmonija i Beogradska filharmonija. Među uglednim dirigentima sa kojima je sarađivao ističu se Najden Todorov, Emil Tabakov, Jeruham Šarovski, Klemens Šuld, Tomas Hercog i mnogi drugi. Aktivan je kao kompozitor umetničke muzike, kao i primenjene muzike za film, televiziju i pozorište. Trenutno je vanredni profesor na Fakultetu muzičke umetnosti Univerziteta „Sveti Ćirilo i Metodije“ u Skoplju.

Aleksandar Kojić spada u vodeća dirigentska imena mlađe generacije. Nakon više od deset godina provedenih na mestu dirigenta Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, od juna 2023. godine nalazi se na mestu stalnog dirigenta Opere Narodnog pozorišta u Beogradu. Pored operskog, aktivno neguje i simfonijski repertoar i ostvaruje saradnju sa brojnim orkestarskim ansamblima kao što su Vojvođanski simfonijski orkestar, Beogradska filharmonija, Simfonijski orkestar RTS, Zrenjaninska, Subotička i Banjalučka filharmonija, Niški simfonijski orkestar, Orkestar Češki virtuozi iz Brna, Kamerni orkestar Camerata academica, Državni orkestar iz Braunšvajga. Zapažena su i njegova izvođenja savremene muzike: između ostalog, u saradnji sa Simfonijskim orkestrom RTS, 2023. godine obeležio je sto godina od rođenja akademika Vasilija Mokranjca, izvodeći njegovu Prvu simfoniju i Lirsku poemu.